Ահա եկավ աշունը և օրերը սկսվեց կարճանալ: Սկվում է բերքահավաքը, հասնում է մրգերը ու բանջարեղենները: Արևը ամպերի ետևն է թաքնված և չի կարողանում տաքացնել այնպես, ինչպես ամռանը: Օդը շաը մաքուր է, զգում ես աշնան շունչը: Սկսվում է տերևաթափը, կարծես ծառերը լալիս են որովհետև ուժեղ քամին նրանց ճուղերից պոկում է դեղնած տերևները և քշում տանում շատ հեռու: Քաղաքի վրա իջնում է մի պայծար տխրություն: Միևնույն է աշունը չափազանց գեղեցիկ և խայտաբղետ է: Ես սիրում եմ աշունը իր բազմատեսակ գույներով հատկապես թափված գունզգույն տերևները, որը պատված է ամբողջ քաղաքով:
Լոնդոն 
